Author: KrishnaPriya Narayan

கண்களை மூடி ஒரு விதமான மோன நிலையில் அமர்ந்திருந்த அனுஸ்ரீயின் சிந்தனையை கலைப்பது போல அவளது அறைக்கதவு தட்டப்பட்டது. அந்த சத்தம் கேட்டு அவசரமாக தன் கண்களை திறந்து கொண்டவள் தன் கையில் இருந்த கவரையும், கீழே கட்டிலில் சிதறி கிடந்த புகைப்படங்களையும் வேகமாக அந்த சிறு பெட்டியில் போட்டு மூடி தன் கட்டிலின் கீழே தள்ளி விட்டாள். அறைக்கதவு விடாமல் தட்டப்பட்டுக் கொண்டே இருக்க அவசரமாக தன் முகத்தை அழுந்த துடைத்து கொண்டு சென்று அனுஸ்ரீ…

இன்று தனக்கு பெண் பார்க்க செல்லப் போகிறோம் என்கிற எவ்வித பதட்டமோ, பரபரப்போ இன்றி தன் தூக்கத்தில் இருந்து எழுந்து அமர்ந்தான் ரிஷி ஆகாஷ். அன்று இறுதியாக அனுஸ்ரீயின் புகைப்படத்தை அர்ச்சனாவிடம் இருந்து பெற்றுக் கொண்டவன் அதன் பிறகு அவள் பற்றி தன் வீட்டினரிடம் பேசிக் கொள்ளவில்லை. அதற்கான நேரமும் அவனுக்கு கிடைக்கவில்லை. நாட்கள் என்னவோ ஜெட் வேகத்தில் சென்றது போல நகர்ந்து இருந்தது அவனுக்கு. ஏற்கனவே முதல் நாள் இரவு பத்மினி நாளை நேரத்திற்கு வசந்தபுரம்…

  அதிர்ச்சியாக அமர்ந்திருந்த அனுஸ்ரீயைப் பார்த்து குழப்பம் கொண்ட தெய்வநாயகி அவளது தோள் மேல் கை வைத்து “என்னாச்சு அனும்மா?” என்று கேட்க அவளோ கனவில் இருந்து விழிப்பது போல அவரைப் பார்த்து கொண்டு இருந்தாள். “அனு என்னம்மா ஆச்சு?” தெய்வநாயகியின் கேள்வியில் கண்கள் கலங்க அவரை திரும்பி பார்த்தவள் “எனக்கு கல்யாணம் எல்லாம் வேண்டாம் பாட்டி” என்று கூறினாள். “ஏன் மா? உங்க அம்மாவும், அப்பாவும் இப்போ தான் உனக்காக ஒன்று சேர்ந்து ஒரு நல்லது…

குளித்து முடித்து விட்டு ரிஷி தயாராகி தன் அறையில் இருந்து வெளியேறி ஹாலை நோக்கி நடந்து வர அங்கே அவனது வருகைக்காக காத்திருந்த பத்மினி அவனை பார்த்ததுமே “ரிஷி!” என்றவாறே புன்னகையோடு நெருங்கி வந்தார். “என்னம்மா காலையிலேயே உங்க முகம் இவ்வளவு ஜொலி ஜொலிக்குது? என்ன விஷேசம்?” புன்னகையோடு கேட்டவனின் தலையை செல்லமாக கலைத்து விட்டவர் “அது தான் அர்ச்சனா நீ சொன்ன எல்லாவற்றையும் என் கிட்ட சொல்லிட்டாளே! இதற்கு மேல எனக்கு வேற என்ன சந்தோஷம்…

காலையில் பறவைகளின் ஒலி கேட்டு கண் விழித்த அனுஸ்ரீ எப்போதும் போல காலையில் எழுந்ததும் கண்களை மூடி கடவுளை வணங்கி கொள்வது போல் அன்றும் கடவுளை மனதார வணங்கி கொண்டே புன்னகையோடு கட்டிலில் இருந்து கீழிறங்கி நின்றாள். மெல்ல அடி வைத்து நடந்து சென்றவள் பால்கனி கதவைத் திறக்க அதிகாலை நேரத்து இளங்காற்று அவள் மேனியை தழுவி சென்றது. அந்த இதமான நிலையை ரசித்து கொண்டு நின்றவள் அவளது பால்கனியில் அமைக்கப்பட்டிருந்த சிறு தோட்டத்தை நோக்கி நடந்து…