odi8

ஓடி போகலாம் 8

வீட்டை விட்டு வந்து இன்றோடு ஐந்து மாதங்கள் கடந்து இருந்தது. அங்கு இருந்து வந்து, அவள் பாட்டியிடம் மட்டுமே பேசி இருந்தாள், தன்னை இனி சிறிது நாளைக்கு யாரும் தொந்தரவு செய்ய வேண்டாம் என்று.

அதன் பிறகு, அந்த படத்தின் எடிட்டிங் வேலைகள் மட்டும் பார்த்துக் கொடுத்துவிட்டு வந்து இருந்தாள். படமும் ரிலீசாகி வசூலில் ஷியாங் எதிர்பார்த்ததை விட அதிக வசூலை குவித்தது.

அதில் அவளுக்கு சந்தோஷமே, ஆனால் அந்த சந்தோஷத்தை பகிர கூட முடியாத அவளின் நிலையை தான் அடியோடு வெறுத்தாள். இப்பொழுது அவள் இருப்பது பட்டாயாவில் உள்ள கோரல் ஐலன்ட் எனும் சிறு தீவுக்குள்.

அங்கே உள்ள ரிசார்ட் ஒன்றில் தங்கிக் கொண்டு, தனக்கு பிடித்த வேலையான போட்டோகிராபியை புரோபஷனாக செய்து கொண்டு இருந்தாள். அங்கே வருபவர்கள் எல்லாம் சாகச விளையாட்டுகள் பல விளையாடி, அங்கு இருக்கும் கடல் நீரில் குளித்துவிட்டு மறுபக்கம் இருக்கும் ஊருக்கு சென்றுவிடுவர்.

இந்த தீவில் கடை நடத்துபவர்கள், சாகசம் புரிபவர்கள் மட்டும் அரசாங்கத்திடம் அனுமதி வாங்கி தங்கி வருகின்றனர். ஒரே ஒரு ரிசார்ட் இங்கே, கடல் அருகே ஏகாந்தமாக ரசிப்பவர்கள் மட்டுமே வருவார்கள்.

விலையும் சற்று அதிகம் மற்ற ரிசார்ட்களை விட, ஆகையால் எண்ணிக்கையும் கம்மி தான் இங்கே. இவள் இங்கே வருபவர்களை வித விதமாக எடுத்து, அவர்களுக்கு பிடிக்கும் படத்தை பிரசுரித்து கொடுப்பாள்.

தொழிலாக இப்பொழுது இதை செய்து வந்தாலும், சில இயற்கை காட்சிகளை குறும்படமாக எடுத்து அதை தன்னுடைய வலைதளத்தில் பதிவிட்டும் வருகிறாள்.

அப்படித்தான் அன்று ஒரு புதுமண ஜோடிகளை புகைப்படம் எடுத்துக் கொண்டு இருந்தவள் வட்டத்தில் அவளின் மியாவ் விழுந்தான். பிரம்மை என்று அதை ஒதுக்கி தள்ள நினைக்க, அது உண்மை என்று அவன் அருகில் ஒரு இளம் சீன பெண்ணுடன் உரசிக் கொண்டு வந்ததும் இல்லாமல், அவனின் டிரேட்மார்க் புன்னகையுடன் வலம் வந்ததில் உண்மை என்று புரிந்தது.

கடைசி போட்டோஷூட் முடிந்து, அந்த ஜோடிகளிடம் டோக்கன் ஒன்றை கொடுத்துவிட்டு, அறை மணி நேரம் கழித்து வாங்கிக் கொள்ளுமாறு கூறிவிட்டு, அவளின் மியாவ் கண்ணில் படாமல் செல்ல வேண்டும் என்று வேகமாக அந்த இடத்தை காலி செய்தாள்.

விரைவாக அந்த ஜோடிகளுக்கு புகைப்படத்தை தயார் செய்து கொடுத்துவிட்டு, உடனே அங்கு இருந்து தான் தங்கி இருந்த ரிசார்ட் நோக்கி ஓடினாள். அவளின் அறைக்கு முன் நின்று கதவை திறந்த நொடி, அவளோடு சேர்ந்து பின்னாடியே அவளின் மியாவும் உள்ளே நுழைந்து கதவை அடைத்தான்.

இதை அவள் சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை, அதிர்ந்து நின்றவள் என்ன செய்ய வேண்டும் என்று கூட தெரியாமல் அவனை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள்.

“நிஷ்! உன்னை பார்த்த பிறகு இப்போ தான் ரிலிப்பா இருக்கு எனக்கு. எப்படி இருக்க? ஓகே நீ பாட்டுக்கு சொல்லாம வந்துட்ட, எனக்கு இப்போ ஹெல்ப் வேணும் டைவர்ஸ் பாத்திரத்தில் சைன் பண்ணி கொடு இப்போ”.

“என்னோட பியான்ஸி வெளியே வெயிட் பண்ணுரா, அவ கூட அவுட்டோர் ஷூட் வந்து இருக்கேன். சீக்கிரம் சைன் பண்ணி கொடுத்தா நான் பாட்டுக்கு போய்கிட்டே இருப்பேன்” என்றவனை இப்பொழுது வெறித்து பார்த்தாள்.

இறுதியில் தன்னை நிரந்தரமாக விளக்கி வைக்க, தன்னை தேடி வந்துவிட்டான். இதற்கு பயந்து தானே, அவள் விலகி வந்தது, இப்பொழுது அவளுக்கு என்ன செய்வது என்று கூட தெரியவில்லை. கண்கள் லேசாக இருட்டிக் கொண்டு வர மயங்கி விழுந்தாள்.

“டேய் லூசு! அவ கிட்ட என்னடா சொல்லி தொலைச்ச? பாரு மூணு மணி நேரமா மயக்கத்தில் இருக்கா” என்று சிடிசிடுத்தார் அவனின் தாத்தா.

“ம்ச்! தாத்தா, சும்மா அவளை கோபப்படுத்தி பார்க்க நினைச்சு, டைவர்ஸ் கொடு அப்படினு சொன்னேன், இப்படி ஆகும்ன்னு நினைக்கல தாத்தா” என்று வருந்திக் கொண்டு இருந்தவனை பார்த்து முறைத்தார்.

“ம்க்கும்! இப்போ வருத்தப்பட்டு என்ன செய்ய? சரி, இனி அவ எழுந்துக்கும் பொழுதாவது, உன் காதலை சொல்லிட்டு சேர்ந்து வாழ வழியை பாரு டா” என்று சொல்லிவிட்டு உடனே அவர் வெளியேறினார்.

ஹாஸ்பிடலில் அனுமதித்து மூன்று மணி நேரத்திற்கு மேலானது. இன்னும் கண் முழிக்காமல் இருக்கிறாள் என்றால், அவள் எந்த அளவு தன்னை நேசித்து இருக்கிறாள் என்று புரிந்து கொண்டு இருந்தான்.

“பேபி! ஐ அம் சாரி மா. உனக்கு நியாபகம் இருக்கா, நம்ம ஃபர்ஸ்ட் மீட்டிங் இன் ஏர்போர்ட். எப்படி மறக்க முடியும்? அதானே இந்த கல்யாணத்துக்கு முதல் அச்சாரமே”.

“ஆமா! நம்ம ஏர்போர்ட் மீட்டிங் தான், இந்த கல்யாணத்திற்கு காரணம் பேபி. இந்த கல்யாணம் பத்தி முதல நான் பேசினது உங்க பாட்டி கிட்ட தான்” என்று கூறியவன் அவளை முதன் முதலில் சந்தித்த நிகழ்வை நினைவு கூர்ந்தான்.

இந்தியாவில் மும்பையில் ஷுட்டிங் முடித்து, ஷியாங் கோலாலம்பூர் செல்ல இன்டர்நேஷனல் ஏர்போர்ட்டில் செக் இன் முடிந்து காத்து இருந்தான். அவன் பிரஸ்டிஜ் லௌன்ச் ஏரியாவில் காத்து இருக்க, அதே இடத்திற்கு கோபமாக வந்த நிஷாவை சுவாரசியமாக பார்க்க தொடங்கினான்.

“இங்க பாரு எனக்கு ஆக்ஷன் ஃபில்ம் மட்டும் தான் புக் பண்ணனும் இனி, ரொமான்ஸ் படம் அப்படினு ப்ளூ பிலிம் எடுக்கிற டைரக்டர்ஸ் தான் அதிகம்”.

“எனக்கு இரிட்டிங்கா இருக்கு, கொஞ்சம் கூட சென்ஸ் இல்லாத ஆட்கள் கூட எல்லாம் இனி ஒர்க் பண்ண முடியாது என்னால. இனி புக் பண்ணுறதுக்கு முன்னாடி, எனக்கு அந்த படத்தோட ஸ்கிரிப்ட் அனுப்பிட்டு அப்புறம் புக் பண்ணு புரியுதா?” என்று தன் அசிஸ்டன்ட்டிடம் எகிறி விட்டு போனை வைத்தாள்.

அங்கே இருந்த இருக்கையில் அமர்ந்து அவள் பேசுவதை கேட்டுக் கொண்டு இருந்த ஷியாங்கிற்கு, அவளிடம் சற்று விளையாடி பார்த்தால் என்ன என்று தோன்றியது.

அவள் பேசிய ஆங்கிலம், ஒவ்வொரு முறையும் பேசும் பொழுது அவள் பிடிக்கும் அபிநயம் எல்லாம் அவள் மேல் ஒரு ஈர்ப்பு வந்தது அவனுக்கு. ஆகையால், அவளிடம் வம்பு வளர்க்க எண்ணி என்ன செய்ய என்று தீவிரமாக யோசித்துக் கொண்டு இருந்தான்.

அந்த வாய்ப்பு அதுவாகவே அப்பொழுது அமைந்து தொலைத்து, அவளிடம் முழுவதுமாக சரண்டராக வைத்தது.

“ஹல்லோ! உங்களுக்கு தனியா சொல்லுவாங்களா, ஃப்ளைட்க்கு போர்டிங் சொல்லிட்டாங்க, கிளம்புங்க” என்று அவன் கவனிக்காமல் விட்டதை சுட்டிக் காட்டி முன்னே சென்றாள்.

முன்னே சென்றவளை தொடர்ந்து சென்றவன், அங்கே ஃப்ளைட்டில் அவள் அருகில் தான் இவனுக்கு சீட் இருக்கவும், சந்தோஷமாக அமர்ந்தான்.

“தாங்க்ஸ் மேடம்! ஐ வாஸ் லாஸ்ட் இன் மை தாட்ஸ், சோ டிட் நாட் நோட்டீஸ் அபவுட் போர்டிங். அனிவேஸ், தாங்க்ஸ் அ லாட் மேடம்” என்று ஆங்கிலத்தில் அவன் அவளிடம் மரியாதையாக பேசவும், ஏனோ அவளுக்கு அப்பொழுது அவனின் அந்த அணுகுமுறை பிடித்து இருந்தது.

எங்கோ போற மாரியாத்தா, என் மேல ஏறாதா என்பது போல் அவள் யார் மீதோ இருந்த கோபத்தை அப்பொழுது, அங்கே இருந்த அவனின் மீது காட்டி இருந்தாள்.

நியாமாக அவளின் செயலுக்கு அவனுக்கு அவள் மீது சற்று எரிச்சல் வர வேண்டும், ஆனால் அவனோ அதை காட்டாமல் நன்றி உரைத்தது தான் அவளுக்கு அவனின் மீது மதிப்பு வந்தது.

அதன் பிறகு, அவன் மெதுவாக பேசி அவளின் விபரத்தை வாங்கியவன், அடுத்து செய்தது தன் படத்தில் அவளை கேமராமேனாக போட வைத்தது தான். அவள் அந்த பிராஜக்டில் சைன் பண்ணியதும் தான், அவனுக்கு நிம்மதியாக மூச்சு விட முடிந்தது.

அதன் பிறகு, சில விஷயங்களில் இரு குடும்பத்தார் மீதும் வழக்கு ஒன்று ஓடி கொண்டு இருந்து, அது மக்களால் கவனிக்கப்படுகிறது எனவும் அதை இவன் தனக்கு சாதகமாக ஏற்படுத்திக் கொண்டான்.

அவள் பாட்டியிடம் பேசி, அவர் மூலமாக திருமணத்திற்கு நாள் குறித்தான். அவளை சரிகட்ட பாட்டி இருக்கிறார் என்ற தைரியத்தில் எல்லாம் செய்தான், நண்பன் டிசங்கிற்கு கூட தெரியாமல்.

ஆம்! அவள் தான் வேண்டும் என்று முடிவு எடுத்த பின், எங்கேயும் எந்த ஒரு விஷயமும் வெளியே செல்ல கூடாது என்பதில் கவனம் வைத்து, அடி மேல் அடி வைத்து செயல்பட்டது இந்த திருமணம்.

இதை எல்லாம் நினைத்துக் கொண்டும், அவன் செய்த விஷயங்களை எல்லாம் மயக்கத்தில் இருந்த நிஷாவிடம் சொல்லிக் கொண்டு இருந்தான்.

“அப்போவே, நீ என்னை விரும்பி இருக்க அப்படிதான மியாவ்” என்று நிஷா மெதுவாக வாய் திறக்கவும், அவன் சடாரென்று அவளை கூர்ந்து பார்த்தான்.

“நீ மயக்கத்தில் இல்லையா அப்போ, இவ்வளவு நேரம் நான் பேசினது எல்லாம் கேட்டியா!” என்று அவன் கேட்கவும், அவள் சிரித்தாள்.

“உனக்கு மட்டும் தான் ஷாக் கொடுக்க தெரியுமா, எனக்கும் தெரியும்” என்று கூறி சிரித்தாள்.

“அடிப்பாவி! இதுக்கு அந்த டாக்டரும் கூட்டா!” என்று கேட்கவும், அவள் சிரித்தாள் அவனின் முக பாவனையில்.

“நிஜமாவே நான் மயங்கி விழுந்துட்டேன், இப்போ கொஞ்ச நேரத்திற்கு முன்னாடி தான் முழிப்பு வந்தது. தாத்தா வேற உங்க கிட்ட கோபமா பேசிக்கிட்டு இருந்தாங்க வேற, அதான் நான் அப்படியே மெயின்டெய்ன் பண்ணிட்டேன்” என்று கூறி கண்ணடித்தாள்.

அதில், அவன் சிரித்து அவளை அணைத்து அவள் நெற்றியில் முத்தம் கொடுத்தான்.

“இப்போ சொல்லுங்க, உங்களுக்கு அப்போவே அவ்வளவு லவ்வா என் மேல. எனக்காவது ஒரு தடவை தான் கல்யாணம் நம்ம லைஃப் ல, சோ இதை நிரந்தரமாக்கி அம்புட்டு லவ்வையும் உங்க மேல கொட்டனும் ஆப்படின்ற ஆசையில் தான் நெருங்கினேன் உங்க கிட்ட”.

“ஆனா! எப்படின்னு தெரியல உங்களை, உங்க மனரிசம் எல்லாம் அம்புட்டு பிடிச்சது எனக்கு. என்னை அறியாமல், உங்களை நல்லா சைட் அடிக்க ஆரம்பிச்சேன்”.

“மியாவ்! இதான் உங்களுக்கு நான் வச்ச பெயர்” என்று அவள் கூறவும், அவன் அதற்கு காரணம் கேட்டான்.

“உங்க பெயரை இதோட லிங்க் பண்ணி பாருங்க, உங்க பெயர் வாய்ல நுழையல அதான் இப்படி” எனவும் அவன் முறைத்தான்.

“ஈசியா வாய்ல வர பெயரா பார்த்து என் தாத்தா எனக்கு பெயர் வச்சா, உனக்கு வாய்க்குள்ள நுழையல யா! இரு இப்போ நுழையும் பாரு, என் பேர் உனக்கு”  என்று கூறி அவளின் இதழ்களை சிறை செய்தான்.

அவனின் அந்த மென் தீண்டலில், உடல் சிலிர்த்து அவனோடு ஒண்டினாள் நிஷா. சிறிது நேரத்தில், இதழ்களுக்கு அவன் விடுதலை அளிக்க, அவள் அவனை அடித்தாள்.

“அன்னைக்கு அப்போ ஏன் டா இதை சொல்லல? நான் எவ்வளவு வருத்தப்பட்டேன் தெரியுமா?” என்று அன்றைய நினைவில் அழுகை வந்தது அவளுக்கு.

“சாரி! சாரி! உங்க பாட்டி தான் வாய்யே திறக்க கூடாது அப்படினு கட்டி போட்டு இருந்தாங்க என்னை. இப்போ கூட அவங்க தான் பிளானை எக்சிகுட் பண்ண சொன்னாங்க”.

“உணகும், எனக்கும் எந்த அளவு லவ் ஸ்ட்ராங்கா இருக்கு அப்படினு இந்த பிரிவு சொல்லி கொடுக்கும் சொன்னாங்க தெரியுமா? உன்னை, நீ இல்லாம நான் ரொம்ப கஷ்டப்பட்டேன் தெரியுமா?” என்றவணை இப்பொழுது அவள் அனைத்து கொண்டாள், தானும் மிஸ் செய்ததாக.

அதற்குள் வெளியே பெரியவர்களின் பேச்சு குரல் கேட்க, மறுபடியுமா என்று இருவரும் அலறினர்.

“மியாவ்! ஓடி போகலாமா?” என்று அவள் கேட்க, சிரித்துக் கொண்டே போகலாம் என்று கூறி இருவரும் தேனிலவு கொண்டாட ஸ்விஸ் சென்றனர்.

நாமும் நம் வேலையை பார்க்க ஓடி போகலாம்.