அலை ஓசை 12
அலை ஓசை 12
அலை ஓசை – 12
தன்னை நினைத்து அழுது கொண்டு தான் இருப்பாள் என்ற எண்ணத்தில் பறந்து வந்த நிழல் உருவத்தை ஏமாற்றாது, தாயும் தன் அறையில் அழுது கொண்டு இருந்தபடியே உறங்கி விட்டிருந்தாள், கையில் ஒரு போட்டோவை வைத்துக்கொண்டு.
அவள் கைகளை பற்றி கொண்ட தர்மா, முதல் முதலாக அவள் கைகளை பற்றி கொண்ட நினைவை நினைத்து கொண்டான். இரண்டு வயதான அவளை முதல் முதலாக பார்த்தது ரயில் நிலையத்தில் தான். எங்கே போவது? என்ன பண்ணுவது என்று தெரியாமல் முழித்து கொண்டு இருந்தாள். தன் தந்தையின் கைகளை விட்டு விட்டு அவளை நோக்கி சென்றான்.
“யார் டா குட்டி நீ? குட்டி யோட அம்மாவும் அப்பாவும் எங்க போனாங்க? குட்டி அவங்களை விட்டு வழி தவறி வந்துடீங்களா? ” என்று அவன் பேச்சு கொடுக்க.
“அம்மா அப்பா னா யாரு? ” என்று அவள் மறு கேள்வி கேட்க. கேட்டு கொண்டு இருந்தவனின் இதயம் தான் சுக்கு நூறாக உடைந்தது. “குட்டி அப்போ யாரு கூட வந்தீங்க?” என்று எட்டு வயதான தர்மா கேட்டான், யாருமற்ற அனாதை இவள் என்ற செய்தியை முழங்கியபடி.
“மதர் கூட” மழலை குரல் மாறாது அவள் கூற, “மதர் எங்கே? குட்டி மட்டும் இங்க இருக்கீங்க? ” கண்களை நாலு பக்கமும் அவள் கூறிய மதர் எங்காவது தென்படுகிறாரா என்று ஆராய்ந்து படியே கேட்க,
“எனக்கு தெரியலையே! ” என்று அழ ஆரம்பித்து விட்டாள் குழந்தை. “அழாத குட்டிமா ” என்று சொல்லி, அந்த ஆறுதல் வார்த்தை கூட இதுவரை கேட்டிராத அந்த பிஞ்சு உள்ளம், அவனை கட்டி கொண்டு அழுதது.
“ஏங்க, தம்பி எங்கங்க. உங்க கூட தானே இருந்தான்? ” தர்மாவை காணாது, அவனது தாய் தேட, “தெரியலை யே, எங்க போகி இருப்பான்? பாக்கலாம் வா!” என்று அவனின் பெற்றோர் பதர, இவன் இங்கே அவளுக்கு ஆறுதல் கூறி கொண்டு இருந்தான்.
அவர்கள் இவனை கண்டு அங்கு வர, தன்னிடம் இருந்து அவனை பிரித்து விடுவார்களோ என்று அஞ்சி அவனை இன்னும் இறுக்கமாக அணைத்து கொண்டாள்.”யார் டா தம்பி இவ? ” அன்றைய காவல்துறை அதிகாரியான விஷ்ணு தன் மகனிடம் கேள்வி எழுப்ப,
“தெரியலையே பா, ஆசிரம மதர் கூட வந்திருக்கா. ஆனா அவங்களை எங்கோ தொலைச்சுட்டா போல. எப்படி யாச்சும் அவங்க கிட்ட இவள சேர்த்துடனும் பா” என்று பெரிய மனித தோரணையில் தன் தந்தையிடம் தர்மா கூறி கொண்டு இருந்தான்.
அவன் தாயோ, அவள் மனநிலையை கணித்துக் கொண்டு இருந்தாள். “ஏங்க ரயில்வே போலிஸ் கிட்ட தகவல் கொடுங்க. என்ன என்று எனக்கு சொல்ல தெரியலை. அந்த குழந்தை நம்ம தம்பி கிட்ட ரொம்ப ஒட்டி கிட்டா. அதோட இவள மட்டும் ஸ்டேஷனுல தனியா விட்டுட்டு போக வேண்டாம்”
அப்போது தான் அவன் தந்தை, அவர்கள் இருந்த நிலையை கண்டார். தங்களை பார்த்து பயந்த அவளிடம், இவன் ஆறுதல் கூறி கொண்டு இருந்தான்.
ரயில்வே ஸ்டேஷனில் தகவலை கொடுத்து விட்டு, தாங்கள் தங்கி இருந்த வீட்டின் முகவரியும், தொடர்பு கொள்ள நம்பரையும் கொடுத்து விட்டு வந்தனர்.
“பா, அப்போ குட்டி அவ மதர் வர வரிக்கும் நம்ம கூட தான் இருக்க போறாளா? ” சந்தோஷ குரலில் இவன் கூற, “ஆமாம் டா தம்பி” அவர்களும் உன் சந்தோசத்திற்கு என்றுமே நாங்கள் தடை சொன்னதில்லை என்று கூற,
“அப்போ. பார்க் போலாமா இப்போ… இவ அதுலாம் பார்த்து இருக்க மாட்டால” அவளுக்காக யோசிக்க ஆரம்பித்தது அவனது மூளை அன்றுமுதல். அப்பொழுது தெரியவில்லை அவனுக்கு, இனி அவளுக்காக மட்டுமே தன் மூளை தனி அக்கறையுடன் வேலை செய்யும் என்ற!
“போலாம். ஆனால், நாங்க யாரும் அவளை பார்த்துக்க மாட்டோம்” கிண்டலாக அவன் தாய் கேலி பேச, “வேண்டாம் மா. நானே அவள பாத்துப்பேன்” விரும்பியே அவளை அவன் ஏற்றான்.
சிறிய சிரிப்பு ஒளி அங்கே எழும்பியது. ஆனால், இவர்களின் பேச்சுக்கும் எனக்கும் சம்பந்தம் இல்லை என்பது போல அவள் இவன் தோளில் உறங்கி கொண்டு இருந்தாள்.
அவள் விழித்த உடன் எல்லோரும் சாப்பிட்டு, பார்கிக்கு சென்றனர். அங்கே தன் கூடவே வரும் அவளுக்கு தனக்கு தெரிந்தவற்றை கூறி கொண்டே வர, அவளும் சிறிது நேரத்தில் அவனுடன் இணைந்து கொண்டு பறவைகளையும் விலங்குகளையும் ரசிக்க ஆரம்பித்து விட்டாள்.
நேரமும் இவர்களுக்காக காத்திருக்காமல் அழகாக நகர்ந்து கொண்டே இருக்க, இவர்கள் பார்க் விட்டு வெளியே வரும் போது ரயில்வே போலீஸிடம் இருந்து கால் வர அங்கே வந்தனர். அங்கே மதரை கண்டவுடன் அவன் கையை விட்டு அவரிடம் சென்றாள். தனக்கு மிகவும் பிடித்த பொம்மையை தன்னிடம் இருந்து வலுகட்டாயமாக பிடிங்கியது போல அவன் மனம் உணர்ந்தது.
“கிளம்பலாம் மா ” சோர்ந்து போய் அவன் கூற,அவன் செல்வதை பார்த்து அவனிடம் வந்த அவள்,
“உன் பேர் என்ன? “
“தர்ம சேனா டா குட்டி”
அவன் சொல்வதை கேட்பதை விட இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில் அவன் தன்னை விட்டு சென்று விடுவான் என்ற கவலை மேலோங்க, அவன் கூறியதை சரியாக கேட்காமல்,
“தனா வா,உன் பேரு” தன் பெயரை யாரும் இப்படி சுருக்கி அழைக்காதலால் அவனுக்கும் இந்த தனா மிகவும் பிடித்து விட்டது.
“நான் இப்போ தான் மதர் கிட்ட கேட்டேன் தனா. பசிக்கு சோறு போடுறவங்க அம்மா வாம். நல்லா பாத்துகறங்க அப்பாவாம். அழும்போது சமாதானம் பண்ணுவாங்கலாம், அவங்க கூட இருந்தா ரொம்ப பாதுகாப்பா இருக்குமாம். எனக்கு உன் கூட இருந்தா ரொம்ப பாதுகாப்பா இருந்துச்சு. அப்போ, நீ தான் என் அம்மா அப்பா வா. ஆனால், என்னோட அப்பா அம்மா என்னை வேணாம்னு தான் மதர் கிட்ட விட்டதா ஆயா சொல்லும். இப்போ உனக்கும் நான் வேணாம்னு தான் மதர்கிட்ட என்னை விட்டுட்டு போக போறியா?”
தான் கண்ட கேட்டவற்றை கொண்டு பால் மணம் மாறாத குழந்தை அவனிடம் திறந்த புத்தகமாக கேட்க, அதில் மனம் நெகிழ்ந்தவன்,
“உன்னை நான் வேணாம்னு சொல்லுவேனா குட்டி. நீ எப்போவும் என் கூடவே இரு. நான் உன்னை நல்லா பாத்துகறேன். சரி யா ? “
“அன்று பிடித்த கை, இன்னிக்கு வர விட்டது இல்லை குட்டி மா. நடுல கொஞ்சம் நாள் விட்டுடேன். இனி எப்போதும் விட மாட்டேன் டா குட்டி மா. உன் தனா உனக்காக மட்டுமே தான்” என்று நெற்றியில் முத்தம் பதிக்க, அவன் போன் மெசேஜ் வந்ததற்காக சத்தம் எழுப்பியது.
# # # # #
மணலில்
கிறுக்கியதை
அலைவந்து
அழித்தாலும்
நாம் மனதில்
கிறுக்கியது
மரணத்தாலும்
அழித்திட
முடியாது
அன்பே!
# # # # #
தென்றலும் சாமரம் வீச, குயில்களும் கானம் பாட, அதற்கு ஏற்ப மரங்களும் ஆட. சூரியனும் ராஜ நடை போட்டு வானில் பவனி வர தொடங்கினான். இதமான கனவில் திளைத்த ருத்ராவை எழுப்ப வந்த சந்திரா, அவன் உதட்டில் இருக்கும் சிரிப்பில் சற்று நேரம் கண்டு, பின் அவனை எழுப்பியே ஆக வேண்டிய நிர்ப்பந்ததில், அவனை எழுப்பினாள்.
பிறகு இருவரும் செல்லும் கடற்கரைக்கு சென்றனர். ருத்ரா ரெட்டியின் வீட்டில் இருந்து தான் கொண்டு வந்த பைலை பற்றி கூறினான்.
“சது, இவ்வளவு நம்பர்ஸ் இருக்கே. எப்படி கோடை கண்டு பிடிக்குறது. எனினும் ஐடியா? எனக்கு எந்த ஐடியா வும் வரல டா?”
“எனக்கு என்னவோ இந்த நம்பர்ஸ்லயே க்லூ இருக்கும் என்று தோனுது ருத்ரா. கொஞ்சம் யோசிப்போம் டா ”
“பொறுமையா கடல் அலைகள் மாதிரி அமைதியா யோசிச்சு பாருடா குட்டி மா. எவிரி பிராப்ளம் ஹாஸ் அ சொலுஷன் ஆஃப் இட்ஸ் ஓன் ”
என்ற வார்த்தைகள் சந்திராவின் காதில் விழ, அவள் மனதும் அமைதி அடைந்து சிந்திக்க ஆரம்பித்தது.
“ருத்ரா, ஒரு ஐடியா. நம்பர்ஸை இப்படி எழுது ” என்று சந்திரா கூற,
2121311491131514419_1211211122212
191816211316_1122222
2511419-11122
185412516-2112111
1215225-2221
1920513351212-22121122
16114-212
“இதுல இரண்டு பகுதி இருக்குல. முதல் பகுதி தான் கோடா இருக்கும். இரண்டாவது பகுதி கோடுக்கான க்லூ வா இருக்கலாம் ருத்ரா “
“எப்படி டா சது சொல்லுற.புரியலை ” என்று ருத்ரா தடுமாற,
“பென்னை கொடு. நான் எழுதுறேன். உனக்கு புரியும் இப்போ”
2 12 1 3 11 4 9 1 13 15 14 4 19_ (1211211122212)
1 9 18 16 21 13 16 _(1122222)
2 5 1 14 19- (11122)
18 5 4 12 5 1 6- (2112111)
12 15 22 5-(2221)
19 20 5 13 3 5 12 12 -(22121122)
16 1 14 -(212)
“இரண்டாவது பகுதி, முதல் பகுதியில் இருக்குற நம்பரோட எண்ணிக்கையா இருக்கலாம். அப்போ, முதல் பகுதி இருக்குற நம்பர் எல்லாம், ஆங்கில எழுத்துக்களோட வரிசை எண்ணாக இருக்கும். அப்படி தேடினா கண்டிப்பாக கோடுக்கான வார்த்தைகளை கண்டுபிடிக்கலாம் ” சந்திரா கூற கூற ருத்ராவிக்குமே ஒரு உத்வேகம் வந்தது.
“அப்போ… அந்த first part என்னவா இருக்கும் சது?? “
2 12 1 3 11 4 9 1 13 15 14 4 19_ (1211211122212)
B l a c k D i a m o n D s
1 9 18 16 21 13 16 _(1122222)
A I r p u m p
2 5 1 14 19- (11122)
B e a n s
18 5 4 12 5 1 6- (2112111)
R e D L e a f
12 15 22 5-(2221)
L O v e
19 20 5 13 3 5 12 12 -(22121122)
S t e m c e l l
16 1 14 -(212)
P a n
“என்னடா, இதுவும் கோட்ஸா மட்டுமே வருது ருத்ரா ” சலித்தப்படி சந்திரா கூற,
அவர்கள் அருகிலே,
“என்னடா. லவ்வ கொடுக்கறேன்னு ஹாட் டிசைன் போட்டோ செயின் பிரசன்ட் பண்ணுற. உனக்கு என்ன ஆச்சு? என்று காதலி கேட்க, லவ் னாலே ஹாட் தான பேபி” என்று ஒரு காதல் ஜோடி தங்களுக்குள் பேசிக் சிரிக்க,
“எப்போதும் லவ் தான் இவங்க பேச டாபிக்கா கிடைக்குது. நம்ம பண்ணுற வேலைய ஒரு நாள் இவங்க பண்ண வைக்கணும்” என்று சந்திரா சத்தமாகவே முணுமுணுக்க
” தே ஹேவ் அ பாயிண்ட் சது. ஒரு வேலை இந்த கோட்ஸ்க்கான பதில் நம்ம உடல் உறுப்புகளாக இருந்தா?”
“என்ன ருத்ரா சொல்ற” என்று சந்திரா ருத்ராவை சந்தேகப் பார்வை பார்த்தாள்.
“எல்லாமே ஒரு அனுமானம் தான். பிளாக் டயமண்ட் னா ஐஸ், ஏர் பம்ப் னா லங்க்ஸ், லவ் னா ஹாட், பீன்ஸ் னா கிட்னி , ஸ்டெம் செல் னா பிளட், ரெட் லீஃப் னா பான்கிரியாஸ்” என்று ருத்ரா தன் அனுமானத்தை கூற அதைக்கேட்ட சந்திரா விக்கித்து நின்றாள்.
“ருது, என்னது டா? அப்போ கோட் வேர்ட் வைத்து திருடறாங்கனா, இதையே ஒரு பெரிய பிசினஸா பண்ணுவாங்க போலயே? ” என்று சந்திரா தன் மனதில் தோன்றியதை கூற,
“எனக்கு தெரிஞ்சு அவங்க எல்லோரும் உடம்பு உறுப்புகளை திருடுற கும்பலா இருக்கணும் சது, டு பி, நாட் டு பி. இது எல்லாமே சந்தேகத்தில் தான் இருக்கு . நம்மளோட சந்தேகத்தை எல்லாத்தையும் கண்டிப்பாக பார்த்தே ஆகணும். இது வெறும் கடத்தல் சம்பந்தமா இல்லை. இது, இது வேற கேஸ் டா . என் மனசு அதை ஆணித்தரமாக சொல்லுது! ” மனம் கூறும் செய்திகளை எப்போதும் ருத்ராவும் சரி சந்திராவும் சரி புறக்கணித்ததே கிடையாது. இந்த கேஸையும் தங்கள் மனம் கூறும்படியே கொண்டு செல்ல, வெற்றியின் இலக்கை நோக்கி செல்லுமா என்பதை காலம் தான் பதில் கூறுமோ?
# # # # #
காலை கதிரவன் தன் கதிர்களான காதலை பூமியில் பரப்பி கொண்டு இருக்க, தன் காதலன் வந்த சந்தோஷத்தில் ரோஜா மலர்களும் காதலில் நனைந்து, தன் காதலனின் தீண்டலில் வெட்க பட்டு, இன்னும் சிவந்து காதலிற்கே காதல் சொல்லி கொடுத்து கொண்டு இருந்தது.
அந்த காதலை சிறிதும் உணராத நிலையில் தான் சந்திரா இருந்தாள். அவள் நினைவில் ருத்ரா கூறிய விஷயமே ஓடி கொண்டு இருந்தது.
“உடம்பு உறுப்புகளைத் திருடறாங்கனா அப்போ மருத்துவமனையில தான் அதிகம் இது நடக்கும். அதை மறைக்க கோடீஸ்வரர்களோட பலம் தேவ படுது. அப்போ, ஆதி மெயில் அனுப்பி இருந்த, ஆதி கொடுத்ததாக அப்பா கொடுத்த அந்த ஃபையில இருக்கறவங்க மருத்துவமனையில வேலை செய்யறவங்களாகவும் ரெட்டி மாதிரி பணக்காரங்களா இருக்கறதுல ஆச்சரியம் இல்லை.
ஆனால், அன்னிக்கி எனக்கு வந்த சிடியில ‘ அடுத்த கடத்தல் ஒரு பெண்’ என்று அந்த நிழல் உருவம் சொல்லி இருந்துச்சு. ஆனால், அந்த ஃபையில எந்தவொரு பெண்ணும் இல்லை. அப்போ, அந்த பெண் யாரா இருப்பா?
அதோட, ஆதி ஏன் இந்த ஃபையில நம்ம கிட்ட கொடுகல. அப்பா ஏன் கொடுக்கணும். ஆதி ஏன் அப்பா கிட்ட கொடுக்க சொல்லி கொடுத்துட்டு நமக்கு மெயிலையும் அனுப்பனும். அப்போ ஆதிக்கு ஏதாவது ஆகி இருக்குமா? அதுனால தான் அவனுக்கு ஆபத்து வரதை உணர்ந்து, மெயில் அனுப்பி இருப்பானா?
ஆனா, அப்பா ஏன் ஆதி கொடுத்ததாக பைலை கொடுக்கனும். ஆதிக்கு ஆபத்து என்று எனக்கு ஏன் பீல் ஆகுது. ஆதி எங்க போகி இருப்பான். போன் கூட ஸ்விட்ச் ஆஃப் என்று வருது. ஆதி பைலை தாண்டிய ஏதாவது க்லூ கண்டு பிடித்து இருப்பானோ?
எனக்கு ஏன் எல்லாமே தப்பா தெரியுது. இது வேலைக்கு ஆகாது. அந்த பையில இருக்கவங்க டிடெயில்ஸ் வச்சி அவங்களுக்கு எல்லாம் ஏதாவது ஆபத்து இருக்கா? அப்படி இல்லனா அவங்களுக்கு செகுரிட்டி கொடுக்கணும். அப்படி தான் அந்த நிழல் உருவத்தை கண்டு பிடிக்க முடியும். ஸ்டேஷனுக்கு போகனும் முதல்ல” என்று தனக்குள்ளே பேசி, ஒரு முடிவும் எடுத்து ஸ்டேஷனுக்கு செல்ல தயார் ஆனாள்.
# # # # #
காணும் காட்சிகள்
பொய்யாகி போனாலும்,
நாடும் உறவுகள்
நிறம் மாறினாலும்,
என் உள்ளுணர்வு
பொய்த்து போவதில்லை!
உணர்வை நம்பினேன்
உண்மையை வெளி
கொணர்ந்தேன்!
# # # # #
வெயிட் அண்ட் வாட்ச்…
அலைகளின் ஓசை அடங்குவதில்லை…
# # # # #