காரில் சென்று கொண்டிருந்த சாவித்திரி தன்னருகில் இருந்த  ஜன்னல் வழியே வெளியே வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருக்க அவரருகில் அர்ஜுன் அமர்ந்து கொண்டு அவரது பூஜை தட்டில் இருக்கும் ஒவ்வொரு பொருளாக […]

வருணின் இல்லத்தில் அர்ஜுனுக்கு உணவு ஊட்டியபடி சாவித்திரி அமர்ந்திருக்க மறுபுறம் ஹாலில் ராமநாதனும், வருணும் மும்முரமாக எதைப்பற்றியோ பேசிக் கொண்டிருந்தனர்.   சிறு குழந்தையைப் போல அர்ஜுன் ஒவ்வொரு விடயங்களாக […]

பெண்ணியம் பேசாதடி – இறுதி   எழுத்தாளரின் பிதற்றல்……….. என்னை ரசிக்கும் ரசிகையாய், என்னைத் தாங்கும் தாயாய், என்னை நேசிக்கும் தாரமாய், என்னை வம்பு செய்யும் தோழியாய், என் உயிர் […]

கன்னத்தில் குழி விழும் அளவிற்கு சிரிப்போடு, அலை அலையாக அசைந்தாடும் கேசமும், முகம் முழுவதும் பிரகாசமும் ஒளிர தன் முன்னால் மண்டியிட்டு அமர்ந்திருந்தவனைப் பார்த்து ஹரிணிக்கு பேச்சே எழவில்லை.   […]

பெண்ணியம் பேசாதடி – 18   “என்னடி இது படுத்துற சத்தியமா முடியல ராட்சசி இப்போ பேச போறியா இல்லையா” தனது நிலையை மறந்து ஒரு மாதமாகத் தன்னிடம் சண்டையிட்டுப் […]

என்ன தவம் செய்தனை யசோதா எங்கும் நிறை பரப்ரம்மம் அம்மா என்றழைக்க  என்ன தவம் செய்தனை யசோதா ஈரேழு புவனங்கள் படைத்தவனை கையில் ஏந்தி சீராட்டி பாலூட்டி தாலாட்ட நீ […]

பெண்ணியம் பேசாதடி -17   நிசப்தமான நள்ளிரவில் ஓர் கனவு, தேவைதை என் கன்னம் தாங்கி, நிறைவு கொண்ட மனிதன் நீ, என்று சொல்ல.   ஏன்? என்றேன்   […]

பெண்ணியம் பேசாதடி – 15   தாய்மையைப் போற்றாத கவி உண்டோ, வார்த்தை கோர்க்க முடியவில்லை உன் எழுத்தாளனுக்கு, தேடி திண்டாடி தவிக்கிறேன் உன் பெண்ணியம் போற்ற, கரம் கொடுடி […]

பெண்ணியம் பேசாதடி – 13   கவிக்கு நான், ரசனைக்கு நீ, உயிர்ப்புக்குப் பிள்ளைகள், இது கலையாத ஓவியமாடி பெண்ணே.   “டேய் எரும என்ன நீயும் உங்க அப்பனும் […]

  ஐந்து வருடங்களுக்கு பிறகு…..   ஆகாய சூரியனை ஒற்றை ஜடையில் கட்டியவள் நின்றாடும் விண்மீனை நெற்றி சுட்டியில் ஒட்டியவள் ஆகாய சூரியனை ஒற்றை ஜடையில் கட்டியவள் நின்றாடும் விண்மீனை […]