OVOV 13
OVOV 13
அத்தியாயம் 10
“செம போ…ஆமாம் நீ பண்ணி வைச்சுருக்க கூத்துக்கு அந்த கவி உன்னை சும்மாவா விட்டா…”என்று ஷா சிரிப்புடன் கேட்கவும்…
அதே ஏன் கேட்குறீங்க என்பது போல் ஒரு சலிப்பான பார்வையை ஷாவை நோக்கி செலுத்தியவன் “உஸ்ஸெ பேசி தோ நாள் ஹோ கயே…”அவள் பேசி இரண்டு நாட்கள் ஆகிறது என்று குரலில் ஒரு சலிப்புடன் கூறினான் மாஹிர்…
“ஹா ஹா ஹா…செம..” என்று சிரித்தவள்…அடுத்து பெரியவள் என்கிற முறையில் தீவிரமான குரலில்
“.மஹி நல்லா கேட்டுக்கோ…தேவை இல்லாம எங்க சண்டைக்குள்ள உங்களை இன்வால்வ் பண்ணிக்காதே…சொல்லிட்டேன்…”
என்ற ஷாவின் வார்த்தைகளுக்கு அவளை புரியாத பார்வை பார்த்தவன் “ஆப் ரெண்டு பேரும் பதி பத்தினியா க்யா தீதி…ஜப் சண்டை ரக்தே ஹோ…”நீங்க இரண்டு பேரும் புருஷன் பொண்டாட்டியா…எப்ப பார்த்தாலும் சண்டை போட..”இனி நீங்க தோனோ பார்ப்பிங்களோ…யா நஹி…”இனி நீங்க ரெண்டு பேரும் பார்ப்பிங்களோ இல்லை மாட்டிங்களோ…என்றவன் கொளுத்தி போட்ட சந்தோஷத்தில் கள்ள சிரிப்புடன் அந்த இடத்தை விட்டு அகன்றான்…
அதானே நாம எதுக்கு இப்ப இந்த வார்த்தையை சொன்னோம் என்று நினைத்தவள்…அப்ப. யாதவை பார்க்கணும்…அவன் கூட சண்டை..என்று அவளது id நிகழ்காலம் எதிர்காலம் என்று வரப்போகும் எந்த விஷயத்திற்கும் கவலை படாமல் ஆழ் மனதின் ஆசைகளை நோக்கி போகும் போது இடையில் புகுந்த சூப்பர்ஈகோ அதெல்லாம் ஒன்னும் கிடையாது போய் வேலையை பாரு என்று கூற…அதில் வெகுண்டு எழுந்த ரவுடி பேபியான id மூடிட்டு போறியா இல்லை மூஞ்சில பூரான் விடவா என்று எகிற..தெய்வ அம்சமான கதாநாயகி வேடம் மேற்கொள்ளும் சூப்பர் ஈகோ நீ ரொம்ப பேசுற…இதெல்லாம் நல்லதுக்கு இல்லை நீ சொல்ற மாதிரி எல்லாம் நடந்துக்கிட்டா ஷாவுக்கு தான் பிரச்சனை…சும்மா இருந்த பிள்ளையை நீ தானே அன்னைக்கு உசுப்பிவிட்டு சரக்கு அடிக்க சொல்லி வந்த பிரச்சனையை பார்த்த தானே….திரும்பியும் ஆரம்பிக்குற… என்று இருவரும் எப்பொழுதும் போல் சண்டையை மேற்கொள்ள…இதற்கு மேலும் நம் தலையை காட்டாவிடில் பாவம் இந்த ஷா பிள்ளை என்று பரிதாபப்பட்ட நாட்டாமை ஈகோ இரண்டு பேரும் சண்டையை நிப்பாட்டுங்க மொத நான் வந்துட்டேன் என்று கெத்துடன் இருவரையும் அமைதியாக்கிய ஈகோ சிறிது நேரம் சிந்தனையில் ஆழ்ந்தது…அதற்குள் இந்த id சூப்பர் ஈகோவை நோக்கி twerking என்னும் நடன அசைவு போட்டு வெறுப்பேத்திக்கொண்டிருந்தது…அதின் எந்த குரங்கு சேட்டைக்கும் விழி மடுக்காமல் நம்மவூரு சீரியல் கதாநாயகி போல் எதையும் தாங்கும் இதயமாக சூப்பர் ஈகோ கம்முனு இருந்தது….
எனக்கே கொஞ்சம் குழப்பமா இருக்கு…சரி…கொஞ்ச நாள் போகட்டும் அதுக்கு அப்பறம் இந்த யாதவ் பத்தி யோசிப்போம்…இப்ப இரண்டு பேரும் போங்க…”என்று நாட்டாமை ஈகோ id மற்றும் சூப்பர் ஈகோவை விரட்டிவிட…இருவரும் சென்றனர்…
ஈகோவின் முடிவே இறுதியானது…அதை தான் நாம் செயல்படுத்துவோம்…எனவே ஷாவும் யாதவை தூக்கி கிடப்பில் போட்டுவிட்டு அடுத்த ஷாட்டிற்கு காமெராவை பொருத்த சென்றுவிட்டாள்…
மனதத்துவ சாஸ்திரத்தின் தந்தை என்று அழைக்கப்படும் Sigmund frued இன் கூற்றுப்படி மனிதர்களின் செயல்கள் மூன்றாக பிரிக்கப்படும்…அவை
id
ego
superego
id என்பது நம் ஆழ்மனதின் ஆசைகளை பிரதிபலிக்க கூடியதாக இருக்கும்…அதற்கு இந்த சமூகத்திற்கான நியாயம் அநியாயம் எல்லாம் தெரியாது…அதற்கு பிடித்தது நடந்தே ஆக வேண்டும்…
superego என்பது மிக மிக நல்லவன்…அதற்கு நியாயம் தர்மங்கள் மட்டுமே முக்கியம்…ஒவ்வொரு மனிதனுக்குள் இருக்கும் தெய்வம் மாதிரி…
ego என்பது சரி எது தவறு எது என்று ஆராய்ச்சி செய்து…அனைத்து புறம் இருந்தும் யோசித்து சமுதாயத்திற்கும் நமக்கும் சரியான முடிவை எடுக்கவைப்பது…மொத்தத்தில் அவர்கள் இருவருக்கும் நாட்டாமை மாதிரி… (இன்னும் நிறைய போகும் இதற்கு மூன்றுக்கும் உள்ள தொடர்புகள் பற்றி subconsicious …consicious …unconsicious என்று அதெல்லாம் சொன்னால் அவ்வளவு தான்…குழம்பி விடும்…)
இந்த ஒரு வாரகாலத்தில் சிரபுஞ்சி மக்களின் வாழ்வியலை நினைத்தாலே ஷாவிற்கு குழப்பமாக இருந்தது…காலையில் எழுந்தவுடனே காசி இன பழக்கூடியரின் பிரத்தியேக பத்திரிகையை khasi மொழியில் வாசித்து விட்டு…பாப் இசை கேட்டவாறு பொழுதுகளை போக்கி…உடைந்த ஆங்கிலத்தில் பேசி…உலகக்கோப்பை கிரிக்கெட் நடைபெறுவதை பற்றி கிஞ்சித்தும் கவலை படாமல் கால்பந்து விளையாடி…பீடா பாண் மசாலாவை எந்நேரத்துக்கும் வாயிற்குள் அதக்கி..ஊரை தூய்மையாக பேணி,எந்நேரமும் மழை பெய்யும் இடத்தில இருந்துகொண்டு மாடியில் துணிகாயப்போட்டு…அலகாபாத் தீர்க்கரேகை கைங்கரியத்தில் இந்தியா முழுவதும் பின்பற்றப்படும் ஒற்றை நேர மண்டல விளைவினால் அதிகாலை நான்கரை மணிக்கு விடிந்தும் ஆறு மணிக்கு இருட்டியும் விடுவதை வாழ்நாள் முழுக்க சகித்துக்கொண்டு…ஹப்பா… என்று அவள் நினைத்துமுடிக்கும் போது அவர்கள் சேர வேண்டிய இடமான டான் பாஸ்கோ மையம் வந்துவிட்டது…
டான் பாஸ்கோ மையம் பல வகையான கலாச்சாரங்களை எடுத்துரைக்கும் வண்ணம் ஆசியாவின் மிகப்பெரிய அருங்காட்சியகமாக திகழ்கிறது. பயணிகள் பலவகையான கலைப்பொருட்கள், கைவினைப் பொருட்கள், அலங்காரப் பொருட்கள் அரிய புகைப்படங்கள் ஆகியவற்றை இங்கு காணலாம். சலேசியன் சங்கத்தால் நடத்தப்படும் இந்த அருங்காட்சியகம் புனித இருதய தேவாலய வளாகத்தின் உள்ளேயே இருக்கிறது. உள்ளூர் மக்களால் டான் பாஸ்கோ மியுசியம் என அழைக்கபப்டும் இதில் 17காட்சியகங்கள் உள்ளன. ஒவ்வொரு கலாச்சாரத்திற்கும் ஏற்றவாறு இந்த காட்சியகங்கள் அமைக்கப்பட்டுள்ளன. ஆயுதங்கள், உடைகள், ஆபரணங்கள், கூடைகள், மொழிகள் என ஒவ்வொன்றைப் பற்றியும் தனித்தனியாக பயணிகள் தெரிந்துகொள்ளலாம்.
யாதவ் மற்றும் கனிஷ்கா படத்தின் படப்பிடிப்பு நடக்கும் இடத்திற்கு ஆருஷா,மாஹிர் மற்றும் சித்தார்த் வந்திருந்தனர் …ஆருஷாவின் குருவான பாலு தான் யாதவின் படத்திற்கு ஒளிப்பதிவு செய்பவர்…அவருக்கு இந்த மேகாலயா சீதோஷண நிலை ஒத்துக்கொள்ளாமல் போய்விட சில உடல்நல உபாதைகள் ஏற்பட்டது…இங்கு அவர்களின் படப்பிடிப்பு முடிய இன்னும் ஒரு வாரம் தான் இருக்கிறது…அடுத்த பகுதி எல்லாம் சென்னையில் தான்… இங்கு படப்பிடிப்பு நடக்கும் ஒருவாரத்திற்கு மட்டும் ஷாவை வந்து ஒளிப்பதிவு செய்துதருமாறு பாலு தயவுகூர்ந்து கேட்டுக்கொள்ள அவரிடம் மறுக்கமுடியாத காரணத்தால் ஷா மற்றும் மாஹிர் இங்கு வர கிளம்ப…அவர்களுடன் இணைந்துகொண்டான் சித்தார்த்…
அவன் இங்கு வரக்காரணம் கனிஷ்கா,யாதவ்,சித்தார்த் என்று மூவரையும் அறிமுகம் படுத்திய வேதன் தான் யாதவின் இயக்குனர் என்பதால்… ஏழு வருடங்களுக்கு பிறகு படத்திலாவது மூவரையும் ஒரே பிரேமில் காட்டவேண்டும் என்று வேதன் ஆசைகொள்ள இந்த படத்தில் ஒரு சிறப்பு தோற்றத்திற்கு சித்தார்த்தை அழைத்திருந்தார்…எனவே அவனும் இவர்களுடன் இணைந்து கொண்டு இங்கு வந்திருந்தனர்…
ரெட்ஹில்ஸ் என்னும் நிறுவனம் தான் சித்தார்த் மற்றும் யாதவ் நடிக்கும் இருபடங்களையும் ஒரே நேரத்தில் தயாரிக்கிறது… எனவே அனைத்தும் சாத்தியம் ஆகியது…
வண்டி நின்றவுடன் முதலில் இறங்கிய மாஹிர் தனது ஆருயிர் காதலியை பார்க்க தீதியை போக்கில் விட்டுவிட்டு ஓடிவிட்டான்…அதற்கு பிறகு இறங்கிய சித்தார்த் கதவை திறந்துவிட…இரு கைகளிலும் கைப்பை மற்றும் பாலுவிற்கான பொருள்களை எடுத்துக்கொண்டு ஷா வண்டியிலிருந்து இறங்கியவளின் காலணி தடுக்கி விழப்போக அருகிலிருந்த சித்தார்த் தாங்கி பிடித்தான்…
ஹே…பார்த்து…கண்ணாடி போட்டும் ஒழுங்கா கண்ணு தெரில”என்றவனின் ஒரு கரம் ஷாவின் இடையில் இருக்க…மறுக்கரம் அவளது கண்ணாடியை தொட்டுக்கொண்டிருந்தது…
சிரிப்புடன் அவனிடமிருந்து விலகிய ஷா “போ பைத்தியம்…”என்று சிரிப்புடன் கூறியவாறு விலகி செல்ல…அவள் பின்னே சித்தார்த்தும் ஏதோ பேசிக்கொண்டு சென்றான்…
இதையெல்லாம் அருகிலிருந்த மரத்திற்கு கீழ் நின்று பார்த்துக்கொண்டிருந்த யாதவ் மற்றும் கனிஷ்காவிற்கு ஒரு கூடை நெருப்பை அள்ளி ஒரு துணியில் முடிந்து அவர்களின் வயிற்றில் காட்டியதை போல் வயிறு எரிந்தது…
அவர்கள் அறிந்த சித்தார்த் இப்படி எல்லாம் கிடையாது…calm அண்ட் collective என்பார்களே அதுபோல் அமைதியாக இருந்து அனைத்தையும் கூர்ந்து கவனிப்பவன்…அதிகமாகவெல்லாம் பேசமாட்டான்…மிகவும் கவனமாக இருப்பான்…இப்பொழுது பார்த்தால் ஷாவிடம் சிரித்து சிரித்து பேசுகிறான்…சம்திங் fishy …என்றவாறு இருவரும் ஒருவரையொருவர் பார்த்துக்கொண்டனர்…
என்ன டா ஓவரா வழியுரான்…அந்த கையை உடைச்சு அடுப்புல வைக்க…”என்று கனிஷ்கா கூற…
ஆமா…எவ்வளவு திமிரு இருந்தா என் முன்னாடியே அவள் இடுப்புல கைவைப்பான்…”என்று யாதவ் தன்னையறியாமல் மூக்கை விடைத்துக்கொண்டு கோவமாக கூறிவிட…
யாதவை நோக்கி நக்கல் சிரிப்புடன் கூடிய பார்வையை கனிஷ்கா செலுத்த அதற்குப்பின்னே தான் கூறியதை உணர்ந்தவன் “தான் எதற்கு கோவப்படவேண்டும்…”என்று மனதிற்குள் புரியாமல் யோசித்தவன் வெளியே கனிஷ்காவிற்கு ஒரு பதிலை கூறினான்…
இல்லை பக்கி…நம்ம ரெண்டு பேர் முன்னாடியே அதுவும் நீ அவனோட ex லவர் உன்முன்னாடியே இப்படி பண்றானேன்னு…ஒரு நண்பனா எனக்கு கோவம் பேபி …”என்று செய்ய தெரியாத குழம்பிற்கு எதை எதையோ கொட்டி கிளறி செய்வோமே அது போல் உளறி சமன் செய்தான் யாதவ்…
நீ சொன்னதை நான் நம்பவில்லை என்பதுபோல் பார்த்தவள் “ஏதோ சொல்லற…நம்புறேன்…வா உள்ளே போகலாம்…”என்றவள் அவனது கையை பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு உள்ளே சென்றாள்…
அவர்கள் இருவரும் படக்குழுவினர் இருக்கும் புறம் வர அப்பொழுது லைட்டிங் பொருள்களை சிலர் தூக்கிக்கொண்டு சென்றுகொண்டிருந்தனர்…அவர்கள் யாதவ் மற்றும் கனிஷ்காவை நெருங்கும்பொழுது அது கனிஷ்கா மேல் இடிப்பதுபோல் வர உடனே அவளை தோளில் கையிட்டு தன்னை நோக்கி இழுத்துக்கொண்டான் யாதவ்…
அந்த சம்பவம் சரியாக ஆருஷா மற்றும் சித்தார்த் இவர்களை நோக்கி திரும்பும் போது நடந்து தொலைக்க…என்ன இது என்று கண்டுபிடிக்க முடியா ஒரு பார்வையில் ஷா நோக்க…நீ திருந்தவே போறது இல்லை என்ற பார்வையுடன் சித்தார்த் நோக்கினான்…
இருவர் தங்களை நோக்குவதை பற்றி கவலை கொள்ளாமல் “ஆர் யு ஒகே பேபி…”என்று யாதவ் கேட்க…ம்ம் என்பதுபோல் கனிஷ்கா தலையசைத்தாள்…
பிறகு இருவரும் வேதன்…பாலு…ஆருஷா…சித்தார்த் நின்ற இடத்தை நோக்கி சென்றனர்…
சம்பிரதாயத்திற்காக யாதவ் சித்தை மெதுவாக அணைத்து விடுவிக்க…கனிஷ்காவும் ஷாவும் சந்தோசத்துடன் ஒருவருடன் ஒருவர் அறிமுக புன்னைகையுடன் கைகுலுக்கி தங்களை அறிமுகம்படுத்திக்கொண்டனர்…
யாதவின் பார்வை ஷாவை நோக்கி செல்ல சண்டித்தனம் செய்ய…அதை முயன்று அடக்கியவர் நின்றான்… ஷாவும் யாதவும் ஒருவரை ஒருவர் கண்டுகொள்ளாமல் நிற்க…சித்தும் கனிஷ்காவும் என்னவென்று சொல்லமுடியாத உணர்வு குவியல்களை தங்களுக்குள் அடக்கிக்கொண்டு ஒருவரை ஒருவர் பார்த்தவாறு நின்றனர்…அங்கு நடக்கும் மௌனராகங்களை பார்த்தவாறு தங்களுக்குள் சிரித்துக்கொண்ட பாலுவும் வேதனும் ஒருவரையொருவர் பார்த்து மௌனமாக சிரித்துக்கொண்டனர்…
விட்டால் இன்று முழுவதும் கண்ணாலே படம் ஓட்டுவார்கள் போலே என்று நினைத்த பாலு தொண்டையை செருமி…”இவை ஆருஷா…என் சீடை…”என்றவர் சிரித்துவிட்டு “இவ தான் ஒருவாரத்துக்கு இங்கே ஒளிப்பதிவாளர்…”என்றவர் யாதவை நோக்கி “ரெண்டு பெருகும் ஏற்கனவே பழக்கம்னு கேள்வி பட்டேன்…அப்பறம் எதுக்கு போன படத்துக்கு ஒளிப்பதிவாளரா நான் ஷாவை சொன்னப்ப நீ அடம் பண்ணி ப்ரொடியூசர்கிட்ட எல்லாம் பேசி…இவளை கான்செல் பண்ண…”என்று கேட்டு ஒரு தர்ம சங்கடமான சூழலை அங்கு உருவாக்கி விட…என்ன சொல்லுவது என்று தெரியாமல் ஷா மற்றும் யாதவ் இருவரும் முழித்தனர்…வெளியுலகை பொறுத்தவரை இவர்கள் இருவரும் முன்னால் காதலர்கள் தானே…
முடிஞ்சு போனது எதுக்கு சார்…”என்று வினவிய ஷா அடுத்து அவரிடம் எதுஎதுவோ கேட்டவாறு அவருடன் அந்த இடத்தை விட்டு அகன்றாள்..
தன் மனதே தன்னை குத்தும் செயலை அவர் ஷாவின் முன்னே கேட்டுவிட யாதவ் ஒரு மாதிரி கீழாக உணர்ந்தான்…ஏன் அன்று அப்படி செய்தான் என்றால் அனைத்தும் அவனின் சுயநலம் தான் காரணம்…வேறு எந்த நியாமான காரணங்களும் இருப்பது மாதிரி அவனுக்கு தெரியவில்லை…வரலாற்று படம்…அவனுக்கு பெரிய திருப்பு முனையாக அமையவேண்டிய படம்…அதில் அவன் எந்த ரிஸ்க்கும் எடுக்க தயாராக இல்லை…புது ஒளிப்பதிவாளர் ஏதாவது சொதப்பி விட்டால் என்னாவது என்று தயக்கத்தினால் தான் யார் சொல்லியும் கேட்காமல் களங்கம் படத்திற்கு ஒப்பந்தம் அங்கிருந்த ஆருஷாவை அந்த படத்திலிருந்து தூக்க வைத்தான்…முதலில் பெரிதாக தெரியாதது….ஷா என்பதால் விஸ்வரூபம் எடுத்து தெரிகிறது என்ற யோசனையுடன் அந்த இடத்தில நின்றிருந்தான்…
சித்…ஏழு வருஷத்துக்கு அப்புறம் நீங்க மூணு பேரும் ஒரே பிரேம்ல வரப்போறிங்க…அதுவும் என் படத்துலையே…ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கு டா…”என்று வேதன் உண்மையான ஆனந்தத்தில் கூறினார்…
எல்லாம் உங்களுக்காக தான் சார்…இல்லாட்டி தேவை இல்லாதவங்க முகத்துல எல்லாம் முழிக்க எனக்கு என்ன தலையெழுத்தா சார்…”என்று சித் கூற…
இவ்வளவு சீன் போடுற அளவுக்கு நீ ஒர்த் இல்லை…”என்ற கனிஷ்கா ஒரு முறைப்புடன் கைகட்டி திமிருடன் கூற…எப்பொழுதும் போல் அந்த வார்த்தைகள் அவனை கொதிநிலைக்கு கொண்டு செல்ல போதுமானதாக இருக்க…
உனக்கு ஏத்த மாதிரி பேசி சண்டைபோட எனக்கு நேரம் இல்லை…நான் ஷாவை பார்க்க போறேன்…”என்ற சித் வேதனிடம் விடைபெற்று சென்று விட…
இங்கு யாதவும் கனிஷ்காவும் ஷ்ர்ர்ருவ்வ்வ் மோடில் நின்று கொண்டிருந்தனர்…
ஆமாம் இந்த மாஹிர் பையனை எங்கே…
“கவி…மேரே பியாரி…கவி…”என்று கோவத்தில் இருப்பவளிடம் மாஹிர் கெஞ்ச அவள் மிஞ்ச சென்று கொண்டிருந்தது…
பேசாதே…நீ என்கூட…உன்கிட்ட பல தடவை சொல்லிருக்கேன்…அண்ணா சார் தான் நான் இங்கே இப்படி இருக்குறதுக்கு காரணம்…என் படிப்பு…எங்க அக்கா கல்யாணம்…இப்ப அப்பா ஹாஸ்பிடல் செலவு எல்லாமே அவர்தான்…அவர் சட்டையில் என் முன்னாடியே கையை வைக்குற…எவ்வளவு ஹிம்மத் ச்சி தைரியம் இருக்கனும்…”என்று கவி கோவப்பட…
மேரே பியாரி…எனக்காக ஹிந்தி காதுகுறியா…”என்று கேவலமான தமிழில் யாதவ் கேட்க…
எருமை…அது கத்துக்கிறியா…”
டிகே…முஜே மாப் கர் தேனா…”என்று இடைவரை குனிந்து மாஹிர் கேட்க…
தமிழ்…தமிழ்…”
என்னை மன்னிச்சு…ருக்கு…”என்று மீண்டும் இடைவரை குனிந்து கேட்க சிரிப்புடன் அவனை அணைத்துக்கொண்டாள் கவி…
தும் மேரே பியாரி மதுபாலா…”என்றவாறு மாஹிரும் அவளை இறுக அணைத்துக்கொண்டான்…