NN 6

சிவாவும் கௌதமும் “எஸ் அண்ட் ஜீ குரூப்ஸின் ” சம பங்குதாரர்கள் ! படித்து முடித்த சிவா தன் நண்பன் கௌதமுடன் சேர்ந்து சாப்ட்வேர் கம்பெனி ஒன்றை துவங்கினான். பின்னர் இருவருக்கும் சொந்தமான கம்பெனிகளையும் இணைத்து “எஸ் அண்ட் ஜீ குரூப்ஸ் ” என்ற சாம்ராஜ்யத்தை உருவாக்கி நிர்வகிக்கின்றனர்.

உணவு இடைவேளையின் பின் திவா என்கிற திவாகர் அவர்கள் அறைக்கு வந்து சேர்ந்தான் .

” மிஸ்டர் திவாகர் ! சைதன்யா குரூப்ஸின் கொட்டேஷன் தயார் செய்தது நீங்க தானே? அந்த வேல்யூ உங்களை தவிர யாருக்கு தெரியும் ?” என்று நேரடியாக அவனை பார்த்து கேட்டான் சிவா.

” சார் ! அது எனக்கும்… ” என்று தயங்க

” ம்ம் என்ன! ” சிவா கோவமாய் சீற

” இல்லை சார் எனக்கும், லயா மேடம்க்கு மட்டும் தான் தெரியும்! அவங்க கிட்ட தான் அந்த விவரங்களை கௌதம் சாருக்கு மெயில் பண்ணிட்டு கொடுத்தேன். ” என்றான் திவாகர்

” சரி இதை பற்றி வெளியே யாருகிட்டயும் விவாதிக்க வேண்டாம். நீங்க போகலாம் ! ” என்றான் கெளதம்.

திவாகர் சென்றபின் சிவா கௌதமை நோக்கி “காயத்ரி கனவுல வந்த பெண் அந்த லயாவாவும் இருக்கலாம். அவங்க ஃபோட்டோவை எம்பிளாயி லிஸ்டலிருந்து டவுன்லோட் செஞ்சு வச்சுக்கோ. ராத்திரி காயத்ரி கிட்டக் காட்டி கனவுல வந்த பொண்ணு அவங்க தானா என்று கேட்போம்” என்றவன்

“சரி நான் காலேஜ் கிளம்பறேன்! “ என்று சிவா எழ.

“இருடா, காலைல ஒரு தரம் நீ போய்வந்து பாதி நாள் சிடுசிடுன்னு இருந்தது போதாதா? இப்போ எதுக்கு திரும்ப? நான் போய் அவங்கள கூட்டிண்டு வரேன்”

“இல்லடா நானே கூட்டிண்டு வரேன்”

“டேய் புரிஞ்சுக்கோடா நான் போனா லக்ஷ்மியை பார்க்கலாம்னு…” கௌதம் வார்த்தைகளை மென்று முழுங்க..

சிவா சிரித்துவிட்டான்

“அப்படி சொல்லுடா , சோழியன் குடுமி சும்மா ஏன் ஆடுதுன்னு பார்த்தேன். வா சேர்ந்தே போகலாம். உன் கார் இங்கயே இருக்கட்டும் ”

சிவாவுடன் கெளதம் உற்சாகமாய் புறப்பட்டான் காரின் கதவை திறந்த கெளதம் ” டேய் என்னடா இது? டெட்டிய இப்போ ஆஃபீஸ்க்கும் கொண்டுவர ஆரம்பிச்சுட்டியா? அதுலயும் சீட் பெல்ட் வேற போட்டு, என்னமோ பொண்டாட்டி மாதிரி முன்னாடி சீட்டுல உக்கார வச்சுருக்கே ! ஓவரா பண்றே டா ! ”

“டேய் காயத்ரியோட டெட்டி டா ! கார்த்தாலே அவ வீட்லேந்து கொண்டு வந்தது. நீ வண்டி ஓட்டு டா “என்று சொல்லி, டெட்டியை அணைத்துக்கொண்டு முன்சீட்டில் அமர்ந்தான் .

“உன்னை பார்த்தால் தொழிலதிபர் மாதிரியா இருக்கு? அதுவும் கம்பெனி பார்க்கிங் லாட்டை கூட இன்னும் நாம தாண்டலடா கொஞ்சம் அடக்கி வாசி ” என்று சிரித்தபடி வண்டியை கிளப்பினான் கௌதம்.

” எல்லாம் தெரியும்! ” என்று அவனை வாயை மூடு போல் செய்கை செய்து புன்னகைத்தான் சிவா.

அங்கு கல்லூரி முடிந்து கேன்டீனில் காயத்ரி, லட்சுமி, உதயா, ஸ்ரீவத்ஸ் பேசிக்கொண்டு இருந்தனர் .

அப்போது அங்கே வந்த சுப்பு ஆர்வமாய் “ஹே கைஸ் ! தெரியுமா ? ஷீத்தல் வீட்டுல கோழி முட்டை போட போகுதாம்” என்றான்

ஸ்ரீவத்ஸ் ” என்ன சொல்றே ? ”

சுப்பு ” டேய் இப்போதான்டா அவ போன்ல பேசிகிட்டு இருந்தா! ”

ஸ்ரீவத்ஸ் ” என்னனு ? ”

சுப்பு ” கோயி பாத் நஹி ! அப்படினு ஹிந்தில சொன்னா டா! ”

ஸ்ரீவத்ஸ் ” இதுல எங்கடா கோழி முட்டை போட்டுதுன்னு வந்தது? ”

சுப்பு ” அவ என்ன சொன்ன ? கோயி பாத் நஹி! அப்படினா என்ன? கோழி குளிக்காம அதாவது முழுகாம இருக்குன்னு சொன்ன டா! அப்போ அது முட்டை போட போகுதுன்னு தானே அர்த்தம் ! ” என்று முகத்தை சீரியஸாக வைத்துக்கொண்டு சொல்ல .

ஸ்ரீவத்ஸ் ” உன்ன கொன்னுடுவேன்! கோயி பாத் நஹின்னா பரவால்லைன்னு அர்த்தம்டா! ” என்று அவனை துரத்த .

சுப்புவோ ” டேய் ஜோக் சொன்ன சிரிக்கணும் அடிக்கக்கூடாது” ன்னு ஓட அங்கே ஒரே ரகளைத்தான் .

“காயத்ரி என்னை காப்பாத்து “ என்று அவள் கையை பற்றி கொண்டு சுப்பு கேட்கும் போதே தன்னை யாரோ துளைப்பது போல் பார்ப்பதை உணர்ந்த காயத்ரி , திரும்பி பார்க்க .

கண்ணால் எரிப்பது போல் முறைத்துக்கொண்டு அங்கே வந்துகொண்டு இருந்தான் சிவா! அவன் பின்னே பாவமாய் கெளதம் .

“சிவா சார் ! வாங்க வாங்க” என்று ஸ்ரீவட்சன் இருக்கையை விட்டு எழ.

சட்டென்று முகத்தை சாதாரணமாய் மாற்றிக்கொண்டான் சிவா , ஆனால் அவன் பார்வை மட்டும் காயத்ரியின் கையை பற்றியிருந்த சுப்புவின் கையிலிருந்து கொஞ்சமும் விலகவில்லை .

பின்பு சுப்புவின் பஸ் ஹார்ன் அடிக்க ” என் பஸ் கெளம்பப்போகுது ! பை கைஸ்! பை சிவா சார் ! பை கௌதம் சார் ! ” என்று விடைபெற்றான்.

லட்சுமியோ சுப்பு சொன்ன ஜோக்கை மறுபடி சொல்ல கெளதம் உரக்க சிரிக்க, சிவாவோ என்னமோ யோசனையாய் இருந்தான்.

அடுத்த சில நொடிகளில் ஸ்ரீவட்சனும் “நானும் கிளம்பறேன் அடுத்தது என் பஸ் தான்! லட்சுமி கிளம்பலாமா ” என்று எழ

கௌதமின் முகம் வாடி போனதை கண்ட உதயா ” ஸ்ரீவத்ஸ்! நீ கிளம்பு ! நாங்க இன்னிக்கி ஷாப்பிங் போகலாம்னு பிளான் பண்ணோம் நானே அவளை டிராப் பண்ணிடுறேன் ” என்றாள்.

“அப்போ சரி. பை ” என்று ஸ்ரீவத்சன் விடை பெற. கெளதம் முகம் மலர்ந்து உற்சாகமானான் .

கெளதம் லட்சுமியுடன் சிறிது நேரம் கழிக்க விரும்புகிறான் என்று சிவாவிற்கு புரியாமல் இல்லை. அதனால் அவனும் எதுவும் மறுத்து பேச வில்லை .

ரியர் வியூ கண்ணாடியில் சிவா பின் இருக்கையில் அமர்திருந்த காயத்ரியை அவ்வப்போது பார்த்தபடி வாகனத்தை செலுத்திக்கொண்டிருந்தான்.

அவன் கண்ணை திருப்பிய பொழுது அதன் வழியே அவள், அவன் கண்ணையே பார்த்து கொண்டு அமர்திருப்பதை எதிர்பார்க்காமல் திகைத்தான்!

அவனின் நீல விழிகள் அவளின் கரு விழிகளை சந்தித்த மறுநொடி அவள் முகத்தில் வெட்கம் தொற்றி கொள்ள முகம் சிவந்தவள் வெளியே வேடிக்கை பார்ப்பதுபோல் முகத்தை திருப்ப, அவளின் தவிப்பை பார்த்தவனின் மனத்திலோ மழை பெய்தது போல் ஒரு இதமான உணர்வும், முகத்தில் குறும்பும் படர்ந்தது!

வேளச்சேரி ஃபினிக்ஸ் மாலில், காரை பார்க் செய்த்துவிட்டு. அவர்கள் முதலில் மூன்றாவது தளத்திற்கு சாப்பிட சென்றனர்.

உதயா, லட்சுமி மற்றும் கெளதம் மூவரும் பூரி வாங்கி கொள்ள காயத்ரி பன்னீர் தோசையும் சிவா காளான் தோசையும் வாங்கிக்கொண்டனர் .

சாப்பிட துவங்கிய சிறிது நேரத்தில் சிவா ” காயு நான் கொஞ்சம் பன்னீர் தோசை டேஸ்ட் பண்ணலாமா ? நீ என் மஷ்ரூம் தோசை எடுத்துக்கோ ” என்று அவள் பதிலுக்கு காத்திராமல் பாதி பாதி தோசைகளை பகிர்ந்தான் . அவளும் ஒன்றும் சொல்லாமல் சாப்பிட, லக்ஷ்மியும் உதயாவும் வாயை மூடி சிரிக்க

“என்ன சொன்னா நானும் சிரிப்பேன்” என்று கெளதம் கேட்க .

“காயு யார் கூடவும் பகிர்ந்து சாப்பிட்டு நாங்க பார்த்ததே இல்ல ! அவ ரொம்ப எச்சில் அது இதுன்னு பார்ப்பா. சிவா அண்ணா கூட மட்டும் எப்படி பகிர்ந்து சாப்பிடரான்னு அதிசயமா இருக்கு ” என்றாள் லட்சுமி.

இதை கேட்ட காயத்ரிக்கு மறுபடி வெட்கம் தொற்றி கொள்ள சிவாவும் குறும்பாய் அவளை பார்க்க. அவளுக்கு புரைக்கேறி விட, சிரிப்பை அடக்கிவாறே உதயா தண்ணீரை அவளிடம் நகர்த்தினாள்.

பிறகு சாப்பிட்டு முடிக்கும் வரை காயத்ரி முகத்தை நிமிர்த்தவே இல்லை !

“நடத்து!” என்று சிவாவின் காதில் முணுமுணுத்தான் கெளதம் .சிவாவிற்கு உள்ளே மனம் சிறகடித்தாலும், வெளியே ஒன்றுமே நடக்காதது போல் சாதாரணமாய் இருந்தான்

சாப்பிட்ட பின் உதயாவும் லக்ஷ்மியும் துணி கடைக்கு செல்லவேண்டும் என்று சொல்ல, அனைவரும் அங்கு சென்றனர்.

அவர்கள் இருவரும் குர்தாக்களை பார்த்துக்கொண்டு இருக்க காயத்ரியோ எங்கயோ வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டு இருந்தாள். சிவாவும் அவளுடன் நின்றிருந்தான். கௌதமோ ஆண்கள் பிரிவிற்கு சென்றுவிட்டான்.

இதை கவனித்த உதயா “காயு ஏண்டி அங்க நிக்குறே? வாடி ” என்று அவளையும் அழைக்க

“வேணாம், நான் பணம் கொண்டு வரலடி . அப்புறம் வாங்கிக்கிறேன் எனக்கு தேவைன்னு ஒன்னும் இல்லை இப்போ ! ” என்று அவளிடம் கிசு கிசுத்து கொண்டிருதாள் .

சிவா “என்ன?” என்று கேட்க

“அண்ணா ! இந்த லூசு பணம் கொண்டுவரலையாம் அதனால் வேணாமாம்” என்றாள் மேலும் ” கெளதம் இருக்கும் பொழுது நாம ஏண்டி பர்ஸை திறக்கணும் ? ” என்று சிரித்தாள் .

“சொன்னா கேளு உதயா ” என்று காயத்ரி மறுக்க .

“உதயா! ஏன் நான் தரமாட்டேனா? நான் உன் அண்ணன் இல்லையா? ” என்றவன் காயத்ரியின் கை பற்றி “நீ வா காயு ” என்று அழைத்து சென்றான்.

“சிவா! ப்ளீஸ் எனக்கு என்னமோ போல இருக்கு. இப்போ தேவைன்னு ஒன்னும் இல்லை நான் அப்புறம் வாங்கிக்கறேன்.” என்று கெஞ்சினாள் .

கோவம் தலைக்கேறிய சிவாவோ “நீ யாருடா எனக்கு துணி வாங்கித்தரன்னு கேக்கிறியா இல்லை எனக்கு துணி வாங்கித்தர உனக்கு உரிமை இல்லைடான்னு சொல்றியா?” என்று கடுகடுக்க

“சிவா கை வலிக்குது ப்ளீஸ் ! ” காயத்ரி கெஞ்ச.

தான் அவள் கையை இறுக்க பற்றி இருப்பதை உணர்த்தவன் பிடியை சற்று தளர்த்த, “நான் அப்படி எல்லாம் உங்களை அந்நியமாய் நினைக்கலே. இப்போ என்ன நானும் ஏதான வாங்கணும் அதானே? வாங்க ” என்று புன்னகைத்தவாறே அவளும் அவனுடன் நடந்தாள்.

“இப்போ எதுக்கு சிரிக்கிறே? “என்று அவன் இன்னும் கடுகடுத்தான்.

” உங்க முகத்துக்கும் அழகான அந்த நீல கண்களுக்கும் இந்த கோவம் கொஞ்சம் கூட ஒத்து போகலை ! அதான். ” என்று உதட்டை கடித்து கொண்டாள்.

அவளையே குறுகுறுவென பார்த்தவன் ” நல்லது ! டிரஸ் பாக்கலாம் வா ” என்றவன் குரலில் கடுமை மறைந்து சந்தோஷம் நிறைந்தது.

எந்த உடையை எடுத்தாலும் தனக்கு இந்த கலர் பொருந்தாது அந்த கலர் பொருந்தாது என்று காயத்ரி தயங்கி கொண்டு இருக்க.

“நீ சரிவர மாட்டே காயு .. இரு” என்று சிவா தானே லைட் பிங்க் நிறத்திலும் , சிவப்பு நிறத்திலும் டாப்ஸ்களையும் , நீல ஜீன்ஸும் தேர்வு செய்து கொடுத்தான்.

“போட்டு காட்டு சீக்கிரம் ! ” என்று துரத்தாத குறையாய் துணி மாற்றும் அறைக்கு அவளை துரத்தினான்.

அனைத்தயும் கவனித்த லக்ஷ்மியும் உதயாவும் “சிவா அண்ணா மாதிரி ஆளுதான் அவளுக்கு சரி!” என்று தங்களுக்குள் பேசி சிரித்துக்கொண்டனர்.

அவளும் அவனுக்கு ஆடைகளை போட்டு காட்ட ” சூப்பர் ! மூன்றையும் வாங்கிக்கோ ! நான் வரேன் இரு ” என்று சொல்லி ஆண்கள் பிரிவுக்கு சென்றான்.

சிறிது நேரத்தில் அவனுக்கும் அதே லைட் பிங்க் மற்றும் சிவப்பு நிறத்தில் ட்ஷிர்ட்களும் , நீல ஜீன்ஸ்ஸும் எடுத்து கொண்டு வந்து ”

“மேட்சிங் ! மேட்சிங் !” என்று உற்சாகமாய் சிரித்தான் குழந்தை போல.

இதை பார்த்த கௌதமோ , லட்சுமி என்ன எடுத்தாள் என்று எட்டிப் பார்க்க, அவள் கையில் நீலம் மற்றும் மஞ்சள் கலரில் குர்த்தாக்கள் இருக்க , அவனும் தன் கையில் இருந்த வெள்ளை சட்டைகளை வைத்து விட்டு அதே மஞ்சள் மற்றும் நீல கலர்களில் ட்ஷிர்ட்களை எடுத்து கொண்டான்.

இதை கண்ட உதயாவோ கௌதமின் காதில் ” அடங்க மாட்டியா நீ? சொந்தமா யோசிடா தடியா ” என்று தலையில் அடித்து கொண்டாள் சிரித்தவாறே.

லக்ஷ்மியை அவள் வீட்டில் இறக்கி விட்டு தங்கள் வீட்டிற்கு சென்றனர்.

பெண்கள் வீட்டினுள் முதலில் செல்ல , காரில் இருந்து டெட்டி , டிரஸ் கவர்கள் என்று அனைத்தையும் எடுத்துக்கொண்டு சிவாவும் கௌதமும் பின் தொடர்ந்தனர் .

கெளதம் சிவாவிடம் ரகசியமாய் ” என்ன சாருக்கு வீரம் வந்துருச்சு போல இருக்கே? ஹோட்டல்ல, டிரஸ் கடைல ஒரே கலக்கல் தான் போ. ஒரே நாளில் இவ்ளோ ஸ்பீடா ரெடி ஆயிட்டே மாப்பிளே !” என்று கிண்டல் செய்ய .

“டேய் ! ஏன்டா எனக்கே எப்படி இவ்வளவு துணிச்சல் வந்ததுன்னு தெரியல நீ வேற ” என்று சிரித்துக்கொண்டான்.

சிறிது நேரம் கழித்து கௌதமும் சிவாவும் உடைகளை மாற்றிக்கொண்டு , முதல் தளத்தில் உள்ள ஹாலில் வீடியோ கேம் விளையாடி கொண்டிருந்தனர் . அப்பொழுது அங்கே வந்த காயத்ரி..

“சிவா! என் டெட்டி தரீங்களா?”

“இந்த லெவல் முடிச்சுட்டு தரவா?” என்று விளையாடி கொண்டே பதிலளிக்க, அவள் அங்கேயே அமர்ந்து கொண்டு அவர்கள் விளையாடுவதை பார்த்து கொண்டு இருந்தாள். சிறிது நேரத்தில் உதயாவும் வந்து அமர்ந்து கொண்டாள்.

விளையாட்டு, அரைமணிநேரம் தொடர்ந்தது.

தனது மொபைல் போனில் கெளதம் அந்த மேனேஜர் லயாவின் புகைப்படத்தை எடுத்து காயத்ரியிடம் காட்டி, அவள் கனவில் வந்தது லயாவா என்று கேக்க , காயத்ரியும் அவள் தான் என்பதை உறுதி செய்தாள்.

இருக்கைகளிலும் கரடி பொம்மைகளுடன் வந்த சிவா, காயத்ரியிடம் அவளின் பொம்மையை தந்துவிட்டு தன் பொம்மையை கட்டிக்கொண்டான்.

கௌதமோ ” தோ பாருடா ரெண்டு குழந்தைகளும் பொம்மை வச்சு விளையாடுறாங்க! ” என்று நக்கலடிக்க .

“ஆமா கெளதம்! ரெண்டு பேர் பல்லையும் தட்டி தொட்டிலில் போடணும்” என்றாள் உதயா அவள் பங்கிற்கு .

கௌதமோ சிவாவின் காதருகே “என்னடா தொட்டிலில் எப்போ நீ உன் பாப்பாவை போடுவேன்னு நான் காத்துகிட்டு இருக்கேன் , இவ என்னடா உன்னையே தொட்டிலில் போட சொல்லுறா ? ” என்று சில்மிஷமாய் கிசு கிசுத்தான்.

இதைக்கேட்டு அழகாய் முகம் சிவந்தவனோ “சீ ! லூசாடா நீ? அவளே குழந்தை டா ! அங்க பாரு ” என்று அவளை காட்ட .

முட்டிவரை நீங்க நைட் கவுன் அணிந்து, கையில் அவள் உயரத்துக்கு கரடி பொம்மை வைத்துக்கொண்டு,முன்னும்பின்னும் ஆடியபடி உதயாவுடன் எதோ சிரித்து சிரித்து பேசி கொண்டு, குழந்தை போல் தான் இருந்தாள் காயத்ரி.

“நான் இங்க இருந்தா சரி வராது, நான் தூங்க போறேன் ! நீ என்னமோ சொல்லி நல்ல பையன கெடுக்கறே” என்று சிவா பொய்யாக கோவித்து கொள்ள.

“நாளைக்கி காலேஜ் இல்லையா? தூங்க போங்க ரெண்டு பேரும் ம்ம்ம்…” என்று அவர்களையும் சிவா அதட்ட.

“சிவா அண்ணா ! நீங்களே நாளைக்கும் எங்களை காலேஜ்ல விடறீங்களா? ப்ளீ….ஸ் ! ” என்று உதயா கெஞ்ச

சிவாவோ காயத்ரியை ‘உன் விருப்பம் என்ன?’ என்று கேட்பது போல் பார்த்தான். அவள் முகத்திலோ ஒரு மாறுதலும் இல்லை.

“ஏன் பஸ் என்னாச்சு ?” என்று அவன் உதயாவை கேட்டு கொண்டே மறுபடியும் காயத்ரின் முகத்தில் மாறுதல் இருக்கிறதா என்று பார்க்க ,

அவள் முகம் மெதுவாக இறுகியது ‘ஹையா ! இதானே எனக்கு வேணும், என்கிட்டயேவா ? ’ என்று நினைத்தவன்

” சரி சரி கொண்டு விடறேன் இப்போ சீக்கிரமா போய் தூங்குங்க இப்போவே மணி 11:30 ஆச்சு ” என்றான் .

கௌதமோ கிண்டலாய் “ஆமா போங்க. ம்ம் குட்நைட் குழந்தைகளா ! ” .

ஏனோ சிவாவிற்கு உறக்கம் வரவே இல்லை , கெளதம் சொன்னது அவன் மனதில் ஓடிக்கொண்டே இருந்தது. புது புது ஆசைகள் மனதில் எழ “இல்ல இல்ல அப்படியெல்லாம் யோசிக்க கூடாது ! ” என்று தனக்கு தானே சொல்லிக்கொண்டு காயத்ரியின் டெட்டியை இறுக்க கட்டிக்கொண்டான்.

ஆம்! அவன் வேண்டும் என்றே டெட்டியை மாற்றி தன் பொம்மையை அவளிடம் கொடுத்திருந்தான்!. அசதியாய் இருந்த அவளோ பொம்மை மாறியதை உணராமல் அதை அணைத்துக்கொண்டு உறங்கிவிட்டாள்.